VE SEN GELDİN, SENSİZLİK GEÇTİ...
Ve sen geldin, sensizlik geçti.
Bir yaz yağmuru gibi yağdın üstüme; ıslatan ama üşütmeyen...
Kanatmaktan korkarak sevdim seni inan;
sonunda kanayacağını bildiği bir yarayı nasıl severse insan...
Olsun!
Sen benim gittiğime pişman olmadan geri dönebileceğim tek yolsun...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder