biliyorum sen yine parmak uçlarında üşüyorsun.aramızda kıvrılıp yatan uzaklığa inat,
ayaklarınla kasıklarımın kasırgasını,
ellerinle yüreğimde yaktığın ateşi düşlüyorsun...
sularımız sızıp karışıyor ay karanlıkta
ve çırılçıplak bir ırmağa dönüşüyoruz yatağımızda...
apansız pencerende gülümsüyor güneş, ne güzel!
bütün parmakların tıkır tıkır işliyor.
iştahla biliyorsun, yaşamaktır aşk...
geceyle gündüzün sessiz geçişimidir bir uyku boyunda
delice bir yangın parmaklarının buzulunda
ah Seyduna her yerimiz nasılda şaşırıp kalmaya istekli..!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder